De regen valt zacht op de vijver.
Kleine kringen dansen over het water.
Finn zit onder een blad, kijkt naar de druppels.

Finn:
“Ze vallen allemaal op hun eigen manier…
sommige zacht, sommige hard,
maar ze raken allemaal hetzelfde water.”

Hij denkt aan hoe liefde kan voelen —
een warme stroom, een plotselinge glinstering.
Maar ook een golf die opspat en andere raakt.

Finn:
“Liefde is mooi,
maar ze laat sporen achter.
Zelfs als je het niet bedoelt.”

Een libel landt naast hem, haar vleugels nat.
Ze trilt even, slaat ze open in het licht.

Finn:
“Ze wil vliegen,
maar moet eerst druppels van zich af laten vallen.”

Vertelstem:
Liefde maakt licht,
maar geen enkel hart leeft in een leegte.
Wat we voelen, golft verder —
zoals water dat een rimpel maakt,
lang nadat de druppel viel.

Finn kijkt naar de kring die van hem uitgaat.
Hij fluistert:

Finn:
“Ik wil liefhebben…
maar ook zacht blijven voor wat ik raak.”

De regen stopt.
In het spiegelende water
glinstert even de zon.

#EendjeFinn #LiefdeEnVerantwoordelijkheid #RimpelsInHetWater #ZachteKracht #BewustHart