De vijver is half dichtgevroren.
Finn staat op het dunne ijs,
de lucht wit, de wereld stil.

Finn:
“Het water is veranderd.
Alles lijkt vast te zitten.”

(Hij kijkt naar zijn eigen adem in de koude lucht.)

Finn:
“Vroeger zwom ik gewoon.
Nu moet ik elke stap wegen.”

(In de verte ziet hij het oude nest, verlaten, met een spoor van sneeuw erop.)

Finn:
“Ze is nog steeds daarbinnen, denk ik.
Misschien droomt ze van lente.”

(Hij zucht, kijkt naar het ijs onder zijn poten.)

Finn:
“Raar eigenlijk…
Zelfs als het stil is,
weet je dat er iets beweegt vanbinnen.”

(Een klein barstje loopt door het ijs. Het water glinstert eronder.)

Finn:
“De winter lijkt stil,
maar hij bewaart het begin van iets nieuws.”

Vertelstem:
Soms lijkt alles bevroren.
Alsof de wereld stilstaat.
Maar zelfs onder het ijs
blijft het leven zachtjes stromen.

Je hoeft de lente niet te forceren.
Ze vindt haar weg — altijd.

#EendjeFinn #Winterstilte #VeranderingKomt #LichtOnderHetIJs #RustEnVertrouwen