Na jaren is het moment aangebroken: ik pak mijn gitaar weer op. Wat ooit begon als een avontuur vol klassieke gitaarlessen en bladmuziek, voelt nu als thuiskomen. Het eerste nummer dat ik heb gekozen om opnieuw mee te beginnen, is geen toeval: “Here Comes the Sun” van The Beatles. Dit iconische nummer weerspiegelt perfect mijn huidige situatie en staat symbool voor een nieuwe periode van ontspanning en zelfontdekking.
Vroeger volgde ik jarenlang klassieke gitaarlessen, waarbij het lezen van noten en het spelen van toonladders centraal stonden. Ik heb zelfs mijn muzieklessen, notenbalken en akkoorden bewaard. Toch liet ik de gitaar destijds links liggen, vooral omdat ik worstelde met het stemmen van mijn gitaar en de drang had om akkoorden te leren spelen, liefst op een elektrische gitaar. Het stemmen was toen een tijdrovende klus, en als de gitaar niet goed klonk, voelde het spelen al snel onbevredigend.
Tegenwoordig is er echter veel veranderd. Er zijn handige apps beschikbaar waarmee het stemmen van de gitaar in een paar seconden geregeld is. Dit heeft een enorme drempel voor mij weggenomen, waardoor ik met frisse moed opnieuw ben begonnen.
Naast het opnieuw lezen van noten, focus ik me nu ook op het leren spelen van akkoorden. De app die ik gebruik, begeleidt me stap voor stap, waardoor ik niet alleen de theorie begrijp, maar ook daadwerkelijk de klank van de akkoorden begin te voelen. Natuurlijk protesteren mijn vingers – ze zijn nog niet gewend aan het druk zetten op de snaren, maar dat hoort bij het proces. De pijn aan mijn vingertoppen is voor mij een symbool van vooruitgang en toewijding.
“Here Comes the Sun” is meer dan zomaar een liedje; het is een ode aan een nieuw begin. Geschreven door George Harrison in een periode waarin hij zich overweldigd en vermoeid voelde, is het nummer een viering van hoop en verlichting. Terwijl hij in de tuin van Eric Clapton zat en de zon op zijn gezicht voelde, kwam de inspiratie voor dit tijdloze nummer. Het idee van de zon die eindelijk doorbreekt na een lange, koude winter resoneert met me. Het speelt in op mijn verlangen naar eenvoud, vreugde en zelfexpressie.
Net als Harrison voel ik dat ik helaas even weg moet van verplichtingen om mijn eigen “zon” weer te vinden. Het oppakken van de gitaar is voor mij een manier om rust en balans terug te brengen. De melodie van “Here Comes the Sun” geeft me precies dat gevoel van optimisme dat ik nodig heb. Het lied is niet moeilijk te spelen, maar vraagt wel om aandacht en toewijding – precies wat ik mezelf gun in dit proces.
Het mooie aan muziek is dat het, net als meditatie, helpt om in het moment te leven. Elke aanslag van een snaar vraagt om bewustzijn en voelt als een ademhaling van geluid. Terwijl ik oefen, merk ik dat de spanning uit mijn schouders verdwijnt en mijn gedachten verstillen. Het nummer werkt als een anker dat me herinnert aan het feit dat moeilijke periodes voorbijgaan en dat er altijd licht aan de horizon verschijnt.
Mijn doel is om “Here Comes the Sun” onder de knie te krijgen, inclusief zang. Dit nummer voelt als een persoonlijke overwinning en brengt een glimlach op mijn gezicht bij iedere gespeelde noot. Misschien wordt het zelfs het eerste nummer dat ik ook op een elektrische gitaar speel, een droom die ik altijd al had.
Het oppakken van mijn gitaar is niet alleen een muzikale, maar ook een emotionele reis. Het herontdekken van akkoorden, het begrijpen van noten, en het spelen van een nummer dat zoveel hoop uitstraalt, heeft me laten inzien hoe waardevol muziek is als vorm van ontspanning en zelfreflectie. De zon komt inderdaad op – zowel in de muziek als in mijn leven.
Het avontuur is nog maar net begonnen, en ik kan niet wachten om verder te spelen. En wie weet: misschien inspireer ik anderen om ook hun eigen instrument weer op te pakken en hun eigen “zon” te vinden.