Vanavond hebben Esther en ik een bijzondere ervaring gedeeld tijdens een yoga- en meditatieavond op Sumberkima Hill. We reden naar de top van de heuvel, waar ons een adembenemend uitzicht wachtte. De meditatie vond plaats in een open arena, met de zonsondergang als betoverende achtergrond. Het was een moment van rust en reflectie, een welkome pauze zo vlak voor het einde van onze vakantie.

De sessie begon met een focus op ademhaling, een essentieel aspect van yoga dat helpt om de geest tot rust te brengen en de luchtwegen te openen. De yoga-oefeningen waren gericht op het bevrijden van de ademhaling en het loslaten van spanningen in het lichaam. Het krachtige begin van de avond bestond uit een meditatie op het geluid van Aum, het oerklank van het universum. Dit maakte veel los bij Esther; de resonantie van de klank bracht een diep gevoel van rust en verbondenheid.

We zaten op yoga matjes, elk uitgerust met een blokje dat we onder onze rug moesten plaatsen om onze ademhaling te ondersteunen. Dit eenvoudige hulpmiddel bleek een effectieve manier om dieper te ademen en het lichaam volledig te ontspannen. De lerares, een rustige en kalme aanwezigheid, liep rond met een gong, die ze zachtjes bij ieders oren liet resoneren. De diepe, vibrerende klanken herinnerden ons aan de principes van Surat Shabad Yoga, waarbij geluid en licht centraal staan in de meditatiebeoefening. De geluidsgolven van de gong leken ons mee te nemen naar een dieper niveau van bewustzijn, een plek van innerlijke stilte.

De meditatie, die ons hielp om de hectiek van het dagelijks leven los te laten, bood een kans om echt stil te staan bij het leven. De gesprekken die we na afloop hadden, reflecteerden de diepgang die deze ervaring ons bracht. We spraken over onze reis, de mensen die we hebben ontmoet, en de inzichten die we hebben opgedaan. Het was een moment van verdieping, waarin we niet alleen ons lichaam en onze geest, maar ook ons leven en onze relaties onder de loep namen.

Toen de zon langzaam onderging, namen we de tijd om het wonder van de natuur in ons op te nemen. Het was alsof de wereld om ons heen even stilstond, waardoor we volledig aanwezig konden zijn in het moment. Na de meditatie werden we getrakteerd op een heerlijk verfrissend drankje, een perfecte afsluiting van een avond die ons dichter bij onszelf en elkaar bracht.

Deze ervaring op Sumberkima Hill was meer dan alleen een yogales; het was een herinnering om de tijd te nemen voor reflectie en introspectie, vooral aan het einde van een reis. Het gaf ons de ruimte om na te denken over wat echt belangrijk is en hoe we die inzichten mee kunnen nemen in ons dagelijks leven. Het was een verdieping van ons bewustzijn, een moment om de verbinding met het leven en elkaar te hernieuwen.